Afgelopen maandag kwam ons studiegroepje van de Unity in Duality-opleiding bij mij thuis bij elkaar. Nu hebben mijn katten het over het
algemeen niet zo op bezoek, en naarmate de eerste deelnemers binnenkwamen,
vluchtten ze dan ook inderdaad de tuin in.
Grappig was dat toen we de avond startte met een
meditatie, we na verloop van tijd “trippel, trippel, trippel” hoorden. En ja,
hoor, nu er een meditatieve rust in de kamer hing, kwamen de katten
nieuwsgierig een kijkje nemen, daarbij uitgebreid allerlei voeten en tassen
besnuffelend. En toen ze uitgesnuffeld waren, gingen ze - weliswaar een eindje verderop, in de gang - er op
hun gemakje bij liggen.
Ik merk dat mijn katten die meditatieve rust heerlijk
vinden. Een enkele keer laat ik de deur van mijn slaapkamer open als ik voor
mijn altaartje ga mediteren. De katten komen dan vrijwel altijd aan weerszijden
van mij op een stukje van de deken liggen. En ’s avonds voor het slapen gaan,
haal ik ze op de overloop nog even aan. Als ik vervolgens gewoon op de grond ga
zitten, is aanhalen niet eens meer nodig. Ze vleien zich tevreden neer, en zo
zitten we heerlijk met ons drieën in elkaars kalme energie. Een goede
graadmeter hoe het gesteld is met mijn eigen innerlijke rust.
O Olga ik had het al gelezen , maar was er nog niet aan toe gekomen. Zoals je ziet werkt het als je bij anderen reageert :-)
BeantwoordenVerwijderenKatten en honden zijn veel gevoeliger voor allerlei omstandigheden hè. Leuk is dat om te merken. Als wij opmerkzamer en stil zouden zijn en dan ons brein er nog bij, met liefde mededogen etc. wat zouden we dan '(ver)lichter'worden ;-)